ارتودنسی چیست شاخه ای از دندانپزشکی است که مال اکلوژن را درمان می کند ، شرایطی که هنگام بسته شدن دهان دندان ها به درستی قرار نمی گیرند. این منجر به نیش نادرست می شود.
متخصص ارتودنسی در درست کردن دندان ها تخصص دارد.
برای بهبود ظاهر فرد ، درمان می تواند آرایشی و بهداشتی باشد ، اما اغلب با هدف بهبود عملکرد دهان و دندان نیز انجام می شود.
انواع درمان
از بریس و وسایل دیگر برای صاف کردن دندانها استفاده می شود.
متخصص ارتودنسی می تواند کارهایی را انجام دهد که هدف آن دستیابی به موارد زیر است:
بستن شکاف های گسترده بین دندان ها
تراز کردن نکات دندان
صاف کردن دندانهای کج
بهبود گفتار یا توانایی جویدن
تقویت سلامت طولانی مدت لثه ها و دندان ها
جلوگیری از ساییدگی بیش از حد طولانی مدت یا آسیب دیدگی دندان ها
درمان نیش نادرست
درمان می تواند ظاهر دندان ها را بهبود بخشد ، اما همچنین می تواند منجر به بهتر جویدن و عملکرد گفتار شود و در برخی موارد به محافظت از دندان در برابر آسیب یا پوسیدگی کمک می کند.
برای دستیابی به این اهداف ، متخصص ارتودنتیست از طیف وسیعی از وسایل پزشکی دندانپزشکی از جمله سر ، بشقاب و پرانتز استفاده می کند.
دستگاه ها
دستگاه های ارتودنسی می توانند ثابت یا جدا شوند.
وسایل ثابت
اینها متداول ترین دستگاه های مورد استفاده در ارتودنسی هستند. آنها هنگام استفاده از دقت مورد استفاده قرار می گیرند.
فرد می تواند به طور عادی با وسایل ثابت غذا بخورد ، اما باید از برخی غذاها و نوشیدنی ها مانند نوشیدنی های گازدار ، شیرینی سخت ، آدامس و سایر غذاهای چسبنده اجتناب کرد.
افرادی که در ورزش های تماسی شرکت می کنند باید به متخصص ارتودنسی خود بگویند ، زیرا ممکن است به سپرهای مخصوص لثه نیاز داشته باشند.
نمونه هایی از لوازم ارتودنسی ثابت شامل موارد زیر است:
پرانتز
اینها شامل براکت ، سیم و باند است. باند ها به طور محکم در اطراف دندان ها ثابت هستند و به عنوان لنگر دستگاه مورد استفاده قرار می گیرند ، در حالی که براکت ها معمولاً به قسمت جلوی دندان ها متصل می شوند.
سیم هایی به شکل قوس از داخل براکت ها عبور کرده و به باندها ثابت می شوند. با محکم شدن سیم قوس ، تنش روی دندان ها اعمال می شود. با گذشت زمان ، این آنها را به موقعیت مناسب سوق می دهد.
پیگیری شامل بازدیدهای ماهانه برای تنظیم یا سفت کردن پرانتز است. درمان ممکن است از چند ماه تا چند سال ادامه داشته باشد.
بریس های روشن و رنگی موجود است.
نگهدارنده های فضا ثابت
اگر کودک دندان کودک خود را از دست بدهد ، یک نگهدارنده فضا تا زمانی که دندان بزرگسالی از بین نرود ، می تواند دو دندان را در هر دو طرف فضاها متوقف کند. یک باند به یکی از دندانهای بعدی فضا ثابت شده است و یک سیم از باند به دندان دیگر منتقل می شود.
نگهدارنده های فضای قابل جابجایی
اینها جایگزینی برای نگهدارنده های فضای ثابت هستند.
وسایل ثابت ویژه
اینها می توانند به کنترل فشار یا مکیدن انگشتان دست کمک کنند. آنها ممکن است ناراحت کننده باشند ، به خصوص هنگام غذا خوردن ، و بنابراین فقط در صورت وم استفاده می شوند.
وسایل ارتودنسی قابل جابجایی
اینها ممکن است برای درمان مشکلات جزئی مانند جلوگیری از مکیدن انگشت شست یا اصلاح دندانهای کج شده استفاده شود.
دستگاه فقط باید هنگام تمیز کردن ، غذا خوردن یا نخ دندان بیرون کشیده شود. بعضی اوقات ، متخصص ارتودنسی ممکن است به بیمار توصیه کند که آنها را در حین انجام فعالیت های خاص ، مانند بازی یک ساز بادی یا دوچرخه سواری ، از بین ببرد.
نمونه هایی از وسایل قابل جابجایی عبارتند از:
تراز کننده ها: این جایگزین برای پرانتز ممکن است برای بزرگسالان مفید باشد. آنها تقریباً مورد توجه سایر افراد نیستند و می توان آنها را برای مسواک زدن دندانها ، نخ و یا خوردن برداشته شد. از تراز 2 تا 3 هفته استفاده می شود ، سپس برای یک ترسناک تغییر می یابد.
سر بند: تسمه ای در پشت پشت سر به یک سیم فی در قسمت جلویی یا کمان صورت وصل شده است. هدف این است که سرعت رشد فک بالا را کند کرده و دندانهای پشت را در حالت ایستاده نگه دارید در حالی که دندانهای جلو به عقب کشیده می شوند.
ضربه گیر لب و گونه: اینها به ویژه برای تسکین فشار گونه ها یا لب روی دندان ساخته شده اند.
بسط دهنده Palatal: این دستگاه به گونه ای طراحی شده است که قوس فک بالا را گسترده تر کند. این شامل یک صفحه پلاستیکی است که دارای پیچ هایی است که در کف آن یا سقف دهان قرار می گیرد. پیچ ها به مفاصل در استخوان ها فشار می آورند و آنها را به بیرون مجبور می کنند. این مساحت مساحت سقف دهان را گسترش می دهد.
نگهدارنده ها: اینها پس از درمان استفاده می شوند تا دندان ها به سمت عقب حرکت ندهند. در صورت اصلاح ، ممکن است از آنها برای جلوگیری از مکیدن انگشتان دست کودکان نیز استفاده شود.
دو نوع نگهدارنده قابل جابجایی وجود دارد:
یک نگهدارنده هاولی از ف و اکریلیک ساخته شده است. آکریلیک روی سقف دهان قرار می گیرد و سیم دندان های قدامی را محاصره می کند.
دیگری از پلاستیک شفاف ساخته شده است. روی دندانها قرار می گیرد و مانند یک تراز Invisalign به نظر می رسد.
نگهدارنده های دائمی به پشت دندان ها چسبانده شده و یا باند شده اند. معمولاً به دلیل خطر زیاد بازگشت مجدد به موقعیت قبلی آنها ، برای دندانهای قدامی تحتانی توصیه می شود.
در بعضی موارد ، ارتودنتیست ها هم یک ثابت ثابت را روی دندانهای قدام تحتانی و هم از نوع پلاستیکی شفاف پلاستیکی توصیه می کنند که در این صورت بر روی کل قوس پایین قرار می گیرد.
لوازم تقسیم یا تقسیم فک
اینها یا در فک بالا یا پایین قرار می گیرند. آنها به بستگی صحیح فک کمک می کنند. اسپلین ها معمولاً برای اختلال در مفصل گیجگاهی فکی (TMJ) استفاده می شوند. TMJ شرایطی است که می تواند باعث ایجاد درد و اختلال در عضلات درگیر در حرکت فک شود.
هر چه دستگاه یا روش درمانی شما باشد ، پیروی از دستورالعمل های پزشک متخصص بهداشت و همچنین رعایت بهداشت دهان و دندان برای اطمینان از بهترین نتیجه مهم است.
درباره این سایت